Przemęczenie..

Zrozumiałam, że powodem moich smutków jest poniekąd przemęczenie, a to wszystko przez to jak dużo ostatnio pracuję.. w końcu ileż to człowiek może.. na szczęście w listopadzie pójdę na tydzień urlopu - nic nie będę robić. 

Zmęczona też jestem już tymi warsztatami, a przecież jeszcze większe pół zostało. Męczą mnie zwierzenia obcym ludziom.. męczą mnie spotkania i te wszystkie zadania - ja chcę tylko swój skarb, swoje dziecko. 

Nie rozumiem dlaczego innym przychodzi to tak prosto, a ja muszę tak cierpieć.. tyle kobiet nie chce dzieci, oddaje je, zabija, a ja tak jego pragnę i nie mam.. :( jestem rozżalona, smutna, załamana i wszystko co tylko możliwe. Cierpi moja dusza, cierpi moje serce, cierpię całą sobą. Wpadłam w jakąś depresję i dzisiaj wyżyłam się słowami na mężu, który tak na prawdę nic mi nie zrobił. :( 

Nie rozumiem dlaczego moje życie nie może być normalne. Zawsze miałam pod górkę.. od małego coś ciągle działo się źle w moim życiu i tak zostało. Piszę i chce mi się płakać, a dzisiaj już trochę popłakałam. Mam jesienną depresję mimo tego, że na dworze pięknie, słonecznie i ciepło. :(

NA zdjęciu moja dłoń i moja psina, na którą też ostatnio jestem zła, bo dziwnie się zachowuje, tj. chce się jej najzwyczajniej chłopa :) 

***************************

Powiem Wam (napiszę), że jakoś dociera do mnie to, że wolała bym jednak chłopca.. nie potrafię tego zupełnie wytłumaczyć.. po prostu tak koduje mi się w głowie pewna myśl i koniec.

Wkurzyłam się ostatnio znów na męża, bo spotkałam w PEPCO czapeczkę z uszkami (biało- niebieską) i chciałam kupić ale mąż mi nie pozwolił, bo "nie wiem jakie dziecko dostaniemy i może być za mała". Nakrzyczałam na niego i powiedziałam, że to nie ma znaczenia, bo to będzie SYMBOL - że czekaliśmy, pragnęliśmy, myśleliśmy, tęskniliśmy - za tym naszym dzieckiem, które kiedyś będzie z nami, że przygotowywaliśmy się do jego przyjścia do nas. I chyba zrozumiał. 

Jutro jedziemy na 11 do OA na spotkanie z dyrektorką odnośnie genogramu, który dzisiaj poprawiliśmy i jest dobry :) - to znaczy, że zostawimy auto w galerii i pójdziemy do Pepco - mąż obiecał, że kupimy jakieś śliczne, większe body albo coś podobnego, żeby czekały. :) mam nadzieję, że spełni swoją obietnicę. To będzie dla mnie tak ważny, kolejny krok.. - znów chce mi się płakać, tak bardzo pragnę już zostać mamą.. mamą mojego Piotrusia, albo Zosi.. ;(

Na zdjęciu kotka teściów - Raisa :) 

Byliśmy dzisiaj na wsi, mąż rąbał drewno dla swojej mamy, bo jego ojca nie ma chwilowo i musi jej pomagać..

A niżej na zdjęciu kawusia u teściowej..

Zainspirowana dzisiejszą "gazetką" z Biedronki i ich pysznymi winogronami zrobiłam to- Jeża owocowego..

Napiszę coś jutro.. napiszę jak po spotkaniu.. 

Dziękuję Wam, że jesteście ze mną, wspieracie mnie.. to dla mnie ważne. Wiem, że doskonale mnie rozumiecie. <przytulam> .