Jestem, żyję i mam się właściwie nie najgorzej.. :))

Witajcie.

Miło mi, że pytacie co u mnie.. i postaram się pisać częściej co u mnie, tak jak dawniej.. 

Obiecuję sobie od jakiegoś czasu, że do Was napiszę i tak uciekają mi dnie przez palce, że wstanę rano, ledwie się obrócę i już czas spać.

Kilka razy próbowałam pisać z pracy ale nigdy nie dokańczałam postu i później brakowało czasu..

Nie piszę też dlatego, że nie ma żadnych nowości w naszym życiu. Obecnie mamy pracę na pierwszym miejscu i Nas.. jesteśmy we dwoje i pies. Nic poza tym. 

Żyje nam się całkiem nie źle.. zauważyłam, że mąż okazuje oznaki zazdrości, więc to też znaczy, że podobam mu się i zależy mu na mnie, bo jeśli o niego chodzi – ciężko u niego o takie okazywanie uczuć. Na szczęście jakoś od jakiegoś czasu coś się zmieniło.

Dzisiejszego dnia – 7 lutego 2015r. minęło piękne 6 lat razem od ślubu cywilnego <3 . Dostałam piękne różyczki od męża, nie był to ogromny bukiet ale wiem, że od serca z miłości i to się dla mnie liczy. :] 

Dzwoniłam do Ośrodka Adopcyjnego 16 stycznia ale odebrała jakaś kobieta, której nie znam i niestety oznajmiła, że pewnie jeszcze poczekamy skoro dopiero skończyliśmy warsztaty. ;| echh.. cóż.. kolejny telefon wykonam pod koniec lutego, bo nie chcę zbyt często wydzwaniać. A tymczasem… 

CZEKAMY...

 

Szukam sobie jakiegoś zajęcia ostatnimi czasy i jakoś nie potrafię się zupełnie zorganizować, od kilku miesięcy planuję generalne sprzątanie mieszkania i odkładam to z miesiąca na miesiąc.. nawet w szafie nie mam poukładane ale często wracam zmęczona z pracy i tak sobie wmawiam, że kolejnego dnia, albo za tydzień jak będzie wolne.. albo.. albo.. i ciągle jest jakieś albo.. ;|

Ciągle podkręcam temat zakupu domu bądź działki pod budowę.. mąż jednak po wielu rozmowach z kolegami, którzy budowali albo kupowali stwierdził, że najlepiej dla nas będzie kupić dom w stanie surowym i wykończyć. Bądź też taki od razu Wejść i mieszkać. Szukamy.. nie ma na chwilę obecną nic, co by nas interesowało. Jak jest to nie tam, gdzie chcemy albo za daleko, a jak jest blisko to cena też nie taka i zawsze jest jakieś ALE ;) . Mamy gdzie mieszkać, więc nie narzekamy, choć ja bardzo naciskam mimo tego, że kiedy przyjdzie do nas dzieciątko może nam być ciężko.. ale ja przecież to wszystko robię dla naszego dzieciątka, chcę mu kiedyś w życiu coś zapewnić ;].

Napiszę Wam, że myślałam jak jeszcze jeździliśmy na warsztaty, że jak się skończą to będzie jeszcze gorzej ale jednak odsunęłam gdzieś dalej myśl o TYM telefonie.. jakoś mam pracę i żyję nią i  tym co dziś i teraz.. Wiem, że to dobrze, bo nie siedzę, nie płaczę, nie myślę i szybko zleci mi czas oczekiwania i nie wiadomo kiedy zostanę mamą :D niech ten czas szybko leci..

Wiadome, że jak zawsze było są smutne dni, kiedy uronię łezkę jakąś ale zazwyczaj staram się nie złościć i nie płakać. Nie zmienię swojego losu, bo co jest mi dane to będzie czy tego chcę czy nie.. Bóg najlepiej wie, kiedy zostanę mamą. Cierpliwie czekam..

Przemknęła mi ostatnio taka myśl przez głowę, że fajnie było by umieć szyć na maszynie, tylko nikogo nie mam w rodzinie, kto zajmował by się tym i tak się zastanawiam czy jest sens, czy nie będzie to kolejny słomiany zapał Oli ;) Jeśli będzie się ta myśl utrzymywać w mojej głowie, to może kiedyś.. bo nie chcę póki co bez sensu kupić maszyny, bo gdyby miała kolejna rzecz stać zakurzona to wolę jednak nie  ;) zobaczy się. 

Chyba nic więcej u mnie. Moja Beti ma się całkiem świetnie, robi nam ostatnio ciągle na złość i załatwia się w salonie.. tzn. tylko drugie, więc na szczęście tylko to. Sprawdzałam czy czasem nic jej nie dolega ale jest wszystko dobrze, zawsze robi to kiedy zostawiamy ją samą w domu.. ;) i nie wychodzimy do pracy.. :) więc być może wie, że nie idziemy do pracy, bo wychodzimy wtedy razem i daje znać, że nie chce być sama. :) Ogólnie pieszczoch z niej i kochamy ją oboje równie mocno. :) 

Nie będę Was zanudzać. Uciekam pracować, bo jestem dziś w pracy ale spokój jakiego dawno nie było. Działam z odkurzaczem piorącym sobie.. piorę krzesła na restauracji ;) Została mniejsza połowa, więc liczę jeszcze jakieś 2 h... i będzie po pracy ;) a później oby do 7 rano i do domku. 

Wtulę się po powrocie w mężusia, który też wróci z pracy i słodko spać będziemy do południa zapewne, później szybki obiad i popołudnie u teściów. :/ wcale nie cieszy mnie taka perspektywa spędzania wolnej niedzieli.. ale trzeba przeżyć.