Nerwowy czas...

Witajcie Kochane...

Nie odzywałam się znowu kilka dni, ponieważ nadal mam uszkodzony swój komputerek, a wpisy z telefonu jakoś mnie nie satysfakcjonują. 

Dzisiaj za oknem.. DESZCZ i paskudna pogoda, bo taka jesienna, depresyjna.. i własnie taki sam humor towarzyszy mi.. złe samopoczucie i nic więcej. 

Chodzę już właściwie od wczoraj jakaś przygnębiona i rozdrażniona bardziej, niż zwykle. 

Ciągłe czekanie powoli daje się nam obojgu we znaki. Ciągle sprzeczamy się o coś, a wczoraj to już była masakra.. kłótnia na całego. Zapadła cisza. 

Co u nas na prawdę rzadko się zdarza. Jakoś zazwyczaj zaraz odzywam się do męża, a tym razem niestety nic z tego. Cisza, do odwołania. Może i lepiej.

Ach.. nie będę już więcej pisać o tym wszystkim, co dzieje się między nami.. jakoś nie mam natchnienia. 

Malutka własnie leżakuje w wózku obok mnie i zajada swoje łapki. Ostatnio jest to dla niej najciekawsze. Dzisiaj zaskoczyła mnie niesamowicie, bo od rana (czyt. godz. 10:00) zaśmiewała się, bo odkryła chyba najwidoczniej, że potrafi wydawać inne dźwięki jak tylko: kk, hh, agu, gugu, aaa, jeej i krótkie ha :D

Słodko brzmi taki krótki śmiech z jej usteczek :) ale zawsze po nim pokasłuje, najwidoczniej może nie do końca sobie z tym radzi. 

Póki była piękna pogoda korzystałam spacerując z córcią. Najwięcej czasu byłam na spacerach. 

Właśnie o to poszło między mną i mężem głównie.. Uważa, że NIC ale to NIC nie robię, nie sprzątam, nie gotuję.. co prawda on mi pomaga ale od zawsze tak było, więc uważam to akurat za normalne, a oczywistym jest, że teraz dziecko jest numerem jeden. Złości mnie swoim zachowaniem właśnie mówiąc tak i docinając mi na każdym kroku.. wtedy tym bardziej odechciewa się wszystkiego. 

Dzwoniłam kiedyś do OA ale Pani, która zajmuje się nami stwierdziła ze średnim humorem , że przecież nie my jedni jesteśmy i mają tyyyyllleee spraw, że nie miała czasu kontaktować się z sądem, w naszej sprawie.. 

Kazała czekać cierpliwie i ma się kontaktować, kiedy czegoś się dowie. 

Czyli kiedy? Miesiąc, dwa? A może za pół roku? 

To mnie zaczyna przerastać, martwię się, nie mogę spokojnie spać, bo tylko siedzę i myślę.. albo kiedy już zasnę to śnią mi się jakieś głupoty. 

Jak zwykle piszę chaotycznie ale ciężko się skupić, kiedy brzdąc oczekuje, aż go przewinę, bo własnie zachciało mu się załatwiać swoje potrzeby, teraz kiedy mama chciała spokojnie napisać coś sensownego :)

Zawsze jest tak, że sensowne rzeczy mam w głowie i biegnę do Was, po czym zasiadam przed kompem i myśli ulatują gdzieś bezpowrotnie :) ehh.. 

Cieszę się Kropeczką i tylko ona się dla mnie liczy przede wszystkim. Spędzam z nią najwięcej czasu i cieszę się każdą chwilą przy niej. 

Zmieniają nam się pory jedzenia.. Zasypia o 22, po czym budzi się na mlekunio koło 2-3, później 5-6 i czasem już nie zaśnie, a czasem da pospać do 9-10 ale to już obok mnie musi spać :)

Jest słodka, cudowna i daje mi najwięcej szczęścia na świecie!

A oto co znalazłam ostatnio... ;) Beti zakradająca się do Meli, zazwyczaj próbuje się do niej przytulić i śpią we dwie...

Właśnie zostałam obdarowana najpiękniejszym na świecie uśmiechem przez córcię.. idziemy się przewijać!

Kolejnym razem postaram się napisać coś sensowniejszego :P 

Pozdrawiam!